Para sa mga nag mahal, iniwan, at dahil tanga, minahal muli

Minsan may pagmamahalan na sinusuko kahit pa mahal na mahal niyo ang isa’t isa.
Minsan may pag ibig na binibitawan kahit pa mahalaga kayo sa isa’t isa.
Ngunit mas mainam nang sumuko't bumitaw lalo na’t kung alam mong sa huli,
Wala ka ring laban.

Hindi mo kailangang magalit sa taong kinailangan ika’y minsan ng iniwan.
Sapat man o hindi ang rason,
Mas mainam ng maiwan kesa makipagsiksikan.
Na para bang ika’y namuhay sa isang kahon --- walang hangin at liwanag

Ang hirap rin kasing magising sa kalagitnaan ng mahimbing na tulog,
Marahil dahil ika’y nabangungot tulad noong kayo’y may pinag taluhan.
Umaasa parin na babawiin niya ang salitang paalam
Iyak ng iyak, hindi dahil sa multo ng nakaraan,
Ngunit natatakot na baka wala na siya pagkakinabukasan

Alam mo bakit may pambura ang lapis ng bata?
Para malaman nilang pwede pang itama ang mali.
Alam mo ba ba’t isang pluma ang gamit natin?
Upang ipaalam na hindi na tayo mga bata pa upang ulit ulitin ang pagkakamali.

Katangahan bang lumapit kahit umiiwas na siya?
Magpapansin kahit binabalewala lang niya?
Maghintay kahit alam mong wala?
Dahil ika’y umaasa pa,
Sino bang mas tanga?
Ikaw ba o siya?
Siguro, katumbas na rin ng salitang “katangahan” ang “nagmamahal”

Pang-ilang beses na ito.
Ilang beses nang nagpatawad.
Ilang beses na ng tumanggap muli.
Ilng beses naring sinabi sa sariling tama na’t baka masasaktan ka muli.
Umaasang sa ganitong pagkakataon, wala ng muling msasayang
Kaso wala eh, nagmamahal ka kasi.

babalik,
tatanggapin,
pakikiligin,
iiwanan.

babalik,
tatanggapin,
pakikiligin,
iiwanan.
Nakakapagod na.

Tama na. bitaw na para tapos na.

---Char Marie Garma- Alonzo
2016/08/23